عکس هایی از شهرستان استهبان

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

میوه درمانی(2)

^انبه

^{خاصیت درمانی: مقوی، ادرار آور، قابض، ضد اسهال و ...}

^{ترکیبات: مانگی فرین، مانگین، بنزوئیک اسید، تانن، کلسیم، فسفر، ویتامین AوCو ، نیاسین، تیامین، پتاسیم و ....}

^{موارد استعمال: مقوی مری و معده و روده و کلیه و مثانه، درخشان کننده رنگ چهره، خوشبو کننده دهان، تنگی نفس، سردرد، بواسیر، اسهال، سستی بدن و ...}

^{اشکال دارویی: میوه، پوست درخت، صمغ، برگ، پوست ریشه، هسته.}

^{مشخصات: درخت بزرگی است که ارتفاع آن تا 12 متر می رسد.}

^{برگهای آن نیزه ای، گلهای آن به صورت خوشه ای در انتهای شاخه گل دهنده است. میوه آن تخم مرغی شکل و شیرین است. در مرکز میوه هسته بزرگی قرار دارد.}

^{این درخت بومی هندوستان و مالزی و مالت است. و هم اکنون در سایر مناطق آسیای حاره، نظیر جاوه کاشته می شود.}

^{نام عملی: Mangifera indica L. تیرۀ پسته.}

^{گل انبه و مغز هسته انبه بسیار سرد و خشک است، اسهال را به کلی بند می آورد، و خشک کننده می باشد. بخصوص که اگر مغز هسته آن را کمی بو داده باشند.}

^{اگر برگ و گل را ساییده و در آب خیس کرده و مخلوط نمایند، مضمضه با این آب، مقوی دندان و لثه، محکم کننده آنهاست.}

^{پاشیدن خاکستر چوب و گرد برگ آن برای جلوگیری از خونریزی مفید است. و دود کردن برگ خشک آن در چپق یا سیگار برای دفع بادهای کلیه نافع است، و همچنین دود کردن پوست خشک درخت انبه نیز، همین خاصیت را دارد.}

^{مالیدن آب برگهای جوان انبه و همچنین مالیدن روغن انبه (یعنی روغنی که در آن پوست انبه خام در آفتاب پرورده شده باشد،) برای درازی و سیاهی مو، و جلوگیری از ریزش مو مفید است.}

^{معمولاً قبل از خوردن میوه رسیده انبه، باید ریشه های آن را قطع کرد به علاوه قسمت سر آن را که شیرابه دارد، بریده و پس از آن بخورید، هر چه میوه بیشتر رسیده باشد، مقدار شیرابه آن که متقرّح و مجروح کننده پوست و فوق العاده گرم است، کمتر می شود.}

^{*****************************************}

^سیب

^{نام دارو: سیب}

^{خاصیت درمانی: صاف کننده خون، ادرار آور، ضد اسهال، مقوی عمومی، تب بر، دافع کرم، مسهل و ...}

^{ترکیبات: پکتین، آنزیم، قند، اسید مالیک، تانن، اسانس، سود، ویتامین A ,B,C ، آهک، آهن، اسید فسفریک، منیزیم، هتروزید و ...}

^{موارد استعمال: سوء هاضمه، یبوست، خستگی مفرط، تقویت بینائی، درمان سرفه و گرفتگی صدا، ضد ناراحتیهای عصبی و ...}

^{اشکال دارویی: میوه، پوست میوه.}

^{مشخصات: درخت سیب به بلندی 10 متر و محیط تنه اش به 2 متر می رسد. برگهایش بیضوی، نوک تیز، دندانه دار و در بالا به رنگ سبز براق و در زیر کرکدار است.}

^{گلهایش به صورت دیهیم و به رنگ سفید یا صورتی است و دارای 5 گلبرگ و 5 کاسبرگ و پرچم های فراوان می باشد.}

^{نام عملی: Pirus Malus L. تیرۀ گلسرخیان.}

^{دم کرده: 40 گرم گل خشک یا تازه را در یک لیتر آب جوش دم کنید. برای درمان سرفه و در مورد التهابات مجاری تنفسی، روزانه سه فنجان بنوشید.}

^{جوشانیده: پوستِ سه تا چهار سیب را که خشک کرده و کوبیده اید، در نصف لیوان آب بجوشانید. به عنوان ادرار آور و مسهل ضعیف، یک قاشق چای خوری از این جوشانیده را پیش از هر غذا بنوشید.}

^{شربت: یک کیلو سیب پوست نگرفته را چهار قاچ کنید و در یک لیتر آب بپزید. سپس آنرا با فشار از پارچۀ نازکی عبور دهید. حدود ده حبه قند به مایف بیفزاید و دوباره روی آتش ملایم بگذارید تا قوام بیابد. برای سرفه، گرفتگی صدا یا تب، روزی سه تا چهار فنجان بنوشید.}

^{موارد مصرف در زیبایی}

^{خواص سیب در زیبایی کاربرد فراوانی دارد. آب سیب بخصوص برای مبارزه با چین و چروک بسیار مناسب است. می توانید صبح و شب روی گردن و پوست صورت به آرامی ماساژ دهید. اما البته باید دقت کرد که به دلیل خطر اکسیداسیون، درست پیش از استفاده آب میوه را تهیه و آماده کنید. برای تکمیل این روش، می توانید هر هفته از ماسک سیب پخته در شیر استفاده کنید. پس از پختن، سیب را له کرده، به صورت ولرم روی پوست قرار دهید.}